Transport morski, jako podstawa międzynarodowej wymiany handlowej, pokrywa nawet 90% wszystkich przewozów towarowych realizowanych na świecie. Przemawiają za nim m.in. wysoka ładowność, mała wypadkowość i stosunkowo niskie koszty; przy prawidłowym opakowaniu towaru sposób ten jest także w pełni bezpieczny. Jakie warunki muszą spełniać drewniane opakowania do transportu morskiego i o czym należy pamiętać podczas planowania całej operacji?

1. Czas transportu morskiego

Morski transport ładunku z punktu A do punktu B trwa co najmniej kilkanaście dni; na dalekich rejsach czas ten sięga nawet 1,5-2 miesięcy. Co więcej, określenie dokładnej daty dostawy często okazuje się niemożliwe – na termin wpływa wiele zmiennych czynników, wśród nich oczekiwanie na odprawę eksportową i celną, niekorzystne warunki pogodowe czy indywidualne decyzje armatora, który ma prawo do zarządzenia np. zmiany statku czy przeładowania kontenera. Zlecenie transportu morskiego należy przygotować więc z odpowiednim wyprzedzeniem.

2. Zakres odpowiedzialności zlecającego transport morski

Formuły regulujące warunki międzynarodowej wymiany handlowej między eksporterem i importerem zebrane są pod wspólną nazwą incoterms. Reguły te wyjaśniają m.in. kwestie przekazania odpowiedzialności za ładunek czy zakres kosztów pokrywanych przez obie strony. Różnorodne modele współpracy zostały podzielone na grupy. Najczęściej stosowane w transporcie morskim incoterms zawarte są w grupie F – Main Carriage Unpaid: oznacza to, że nadawca towaru ma obowiązek przeprowadzenia transportowej odprawy celnej, nie płaci natomiast za ubezpieczenie ani sam transport.

W transporcie morskim i wodnym śródlądowym na ogół stosuje się model FOB (Free On Board), na mocy którego importer przejmuje pełną odpowiedzialność za towar w chwili, gdy ładunek przekroczył burtę statku. Eksporter zapewnia natomiast koszt dostarczenia i załadunku towaru na statek. Alternatywą stosowaną w przypadku transportu kontenerowego jest model FCA (Free Carrier), w którym sprzedający bierze na siebie koszty transportu, ubezpieczenia i załadunku towaru, a przeniesienie odpowiedzialności następuje w momencie zakończenia załadunku.

3. Gabaryty towaru do transportu morskiego

Jedną z głównych zalet transportu morskiego jest wysoka ładowność; ponadto nie obowiązują tu ograniczenia dotyczące transportu lotniczego, gdzie łączna waga i wymiary opakowanego towaru nie mogą przekraczać limitów obowiązujących dla danego samolotu i obszaru. W transporcie morskim powszechnie wykorzystuje się kontenery typu open top (otwarte od góry) i flat track (pozbawione dwóch przeciwległych ścian i pokrywy), co dodatkowo zwiększa powierzchnię ładunkową.

4. Zabezpieczenie drewnianych opakowań przed wilgocią

Ładunek spędza na statku średnio kilka tygodni, a przez cały ten czas pozostaje pod wpływem surowego morskiego klimatu. Na półotwarte kontenery pada deszcz i woda z fal sztormowych, a temperatura i stopień zasolenia zmieniają się często i gwałtownie. W zamkniętych ładowniach często nie ma natomiast odpowiedniej wentylacji. Ochrona towaru i opakowań przed wilgocią jest więc podstawą.

Materiały wykorzystywane w tym celu to m.in. folia aluminiowo-próżniowa, folia termokurczliwa czy folia VCI – rekomendowana w transporcie morskim ze względu na swoje właściwości antykorozyjne. Dodatkowo stosuje się zabezpieczenia takie, jak pochłaniacze wilgoci czy inhibitory korozji. Wskaźniki wilgoci umożliwiają natomiast bieżący monitoring stanu ładunku.

5. Ochrona towaru przed uszkodzeniami mechanicznymi

Drugie niebezpieczeństwo wiąże się z uszkodzeniami mechanicznymi, które przy niewłaściwym przygotowaniu towaru mogą przytrafić się już w drodze do miejsca załadunku. Podczas rejsu ryzyko uszkodzenia zdarza się zwłaszcza wtedy, gdy skrzynie są ustawione pionowo; górne elementy konstrukcji mogą spaść i rozbić się o podłoże.

Towar wewnątrz drewnianych opakowań stabilizuje się za pomocą specjalnych drewnianych lub/i stalowych konstrukcji oraz systemów redukcji drgań. Inne wykorzystywane materiały to np. piankowe i gumowe maty oraz tekpol. Obok wskaźników wilgotności stosuje się też wskaźniki przechyłu i wstrząsu.

6. Wymagane certyfikaty

Opakowania drewniane do transportu morskiego powinny mieć certyfikat IPCC, który potwierdza zgodność warunków techniczno-sanitarnych obróbki drewna z wymaganiami fitosanitarnymi dla obrotu międzynarodowego.

Sam proces pakowania powinien przebiegać natomiast w zgodności z procedurami HPE – certyfikatu międzynarodowego stowarzyszenia producentów opakowań drewnianych z siedzibą w Niemczech. Wyznaczane przez niego reguły zabezpieczania ładunków technicznych uznawane są na całym świecie. HPE warunkuje m.in. stosowanie drewna z certyfikatem IPSM-15, wydawanym na podstawie norm ustalonych przez Międzynarodową Konwencję Ochrony Roślin (IPCC).

Aby zyskać pewność prawidłowej realizacji wymienionych wyżej warunków, warto powierzyć usługę pakowania do transportu morskiego doświadczonemu podwykonawcy, który zadba o jakość i bezpieczeństwo Twojego towaru na każdym etapie operacji.